Historia powstania kościoła w Jasionej

www.nto.pl Autor: Beata Szczerbaniewicz

Historia powstania kościoła w Jasionej - pierwotnie planowano kościół postawić w Zakrzowie, ale w ciągu jednej nocy, w tajemniczy sposób, cały budulec został przeniesiony do sąsiedniej wsi. Uznano, że uczyniła to patronka świątyni.
Cud świętej Magdaleny

Świątynia w Jasionej obchodzi w 2011 roku jubileusz stulecia. Dotyczy on jednak tylko budynku, gdyż historia parafii sięga aż XV wieku. Najstarsza wzmianka dotycząca pierwszego kościoła pochodzi z roku 1436. Stał on tuż obok miejsca, gdzie w 2010 roku wybudowano nowy budynek. Ściśle mówiąc jego prezbiterium mieściło się w miejscu, gdzie dziś mamy boczną kaplicę z unikalną średniowieczną polichromią. Zostało ono włączone do nowej budowli właśnie z powodu owego głośnego jak na owe czasy znaleziska, za którego „uratowanie” cesarz Niemiec Wilhelm II odznaczył medalem proboszcza Bruno Wodarza w 1911 roku. Ale historia jasiońskiego kościoła obfituje w więcej ciekawych epizodów. Począwszy już od samego początku:

- Jeszcze w XX wieku żywa była w tych stronach legenda o niezwykłych okolicznościach budowy tej świątyni - opowiada Jerzy Szołtysek, autor wydanej przed paroma tygodniami „Wielkiej Monografii Parafii p.w. św. Magdaleny w Jasionej”. - Podobno, według pierwotnych planów, na siedzibę parafii wybrano wieś Zakrzów, a konkretnie okolice ruin pałacu protestanckiej rodziny Pucklerów. Stało się jednak tak, że w tajemniczych okolicznościach, w ciągu jednej nocy, cały zgromadzony budulec został przemieszczony do sąsiedniej wsi. Bogobojni mieszkańcy uznali, że dokonała tego obrana na patronkę święta Maria Magdalena i jej wolę uszanowali.

Jak wyglądał pierwszy kościół w Jasionej? Z protokołu powizytacyjnego biskupstwa wrocławskiego z 1679 roku wynika, iż wzniesiony był z cegieł: „jasny i konsekrowany, zdolny objąć tłum, z którego część ołtarza głównego ma sklepienia, a druga część w kierunku zachodnim ma sufit z desek”. Najcenniejszym elementem wyposażenia był kielich srebrzony patyną i monstrancja z mosiądzu, kadzielnica była metalowa, a świeczniki (12 sztuk) - drewniane. W 1713 roku proboszcz Franz Buchalius rozpoczął budowę drewnianej plebanii, którą dokończył jego następca -Georg Knischko.

Na tę budowę złożyli się mieszkańcy Jasionej: gospodarze po 17 groszy, ogrodnicy po 6 i 4,50 grosza. Chłopi z przynależnych do parafii Obrowca i Rozwadzy nie płacili, ale przewozili za to furmankami drewno z lasu.
Z czasem konieczna stała się również budowa nowego kościoła. Już w 1811 roku proboszcz Antonius Adamtzik pisał w kronice, iż budynek: „jest w bardzo złym stanie, wieża się chwieje, w kościele mieści się tylko połowa wiernych.”

Ówczesny dziedzic tych ziem - hrabia Leopold Armand Johann Nepomucen von Gaschin na prośby o wsparcie finansowe, odpisał, iż czasy są ciężkie i póki co proponuje wiernym, by uczęszczali do kościoła w Żyrowej. Ostatecznie w 1906 roku XV-wieczny budynek świątyni zamknęła policja budowlana ze względów bezpieczeństwa. Aż do poświęcenia nowego budynku (w grudniu 1911) wszyscy parafianie musieli pokonywać daleką drogę do Żyrowej. Głównym fundatorem nowego kościoła był nowy pan Żyrowej i okolic - hrabia Johann von Francken Sierstorpff wraz z żoną Mary.